دستگاههایی که در فیزیوتراپی لگن مورد استفاده قرار می گیرد شامل دستگاههای تحریک الکتریکی ( TENS-FES-Interfrential) و دستگاه biofeedback می باشد.دستگاه بیوفیدبک در فیزیوتراپی لگن جهت اشنایی بیمار با عضلات کف لگن ، نحوه انقباض ان ها و تقویت و بهبود کارایی این عضلات مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه درصورتی می تواند موثر باشد که سیستم عصبی فرد سالم باشد ، عفونت مجاری ادراری نداشته باشد و سیستم شناختی بیمار سالم باشد به این معنا که توانایی برقراری ارتباط کلامی و بصری مناسب داشته باشد.نحوه عملکرد این دستگاه به این صورت است که پروب در واژن یا مقعد قرار می گیرد و میزان انقباض عضلات را در صفحه نمایشگر نشان می دهد. درنتیجه به بیمار این فیدبک داده می شود که ایا عضلات درستی را منقبض کرده است یا نه. این امر موجب میشود قدرت عضلات و عملکرد بیمار بهبود یابد.
استخوان لگن حلقه ای پهن و محکم از استخوانهاست که در پایه ستون فقرات بین تنه و پاها قرار دارند. استخوان های لگن شامل استخوان های بی نام ، استخوان خاجی و استخوان دنبالچه می باشد. دردهای ناحیه لگن به علل متفاوتی همانند درگیری عضلات این ناحیه ، کشیدگی رباطهای لگنی ، درد دنبالچه ، التهاب بورس های این ناحیه و شکستگی لگن می تواند رخ دهد. علائم بیمار ممکن است درد باسن باشد که با نشستن و یا راه رفتن شدیدترمی شود. در صورت درگیری اعصاب این ناحیه درد همراه با گزگز و بی حسی در ناحیه باسن و پشت پاها میباشد. در موارد شدید درد موجب اختلال در خواب میشود و با فعالیت های روزانه درد بیمار بیشتر شود. با یک معاینه جامع علت درد مشخص می شود و اقدامات درمانی مناسب بیمار مانند فیزیوتراپی لگن انجام می شود.